Nocturnal Animals

'Nocturnal Animals' van Tom Ford is een goddelijk gestileerd film.

Hij heeft het onheilspellende clair-obscur van de film noir, al is het ook een orgie van kleur. O zo subtiel...
Ontzettend goed geacteerd ook, met die gekke bekken en rollende ogen van Jake Gyllenhaal en die gedepriveerde blikken van de zuinig-zwoele Amy Adams. De 'villain' is ook schitterend gecast, met die bakkebaarden en die schijt-aan-alles-expressie.

Fords stijl is een smakelijke cocktail. Een deel Brian de Palma ('Body Double'), anderhalf deel David Lynch ('Mulholland Drive'), een scheutje Roman Polansky ('Bitter Moon'), een klein drupje Antonioni ('Profession: Repoter'), een blokje Coen Brothers en een heel klein snufje Peckinpah, en shaken maar.

Let ook op de kleding. Op de aftiteling stonden meer modehuizen dan medewerkers. Soms dacht ik bij Jake in de woestijn aan H&M, maar nee, dat geblokte shirt moet toch iets van Dolce & Gabbana zijn geweest.

Heel verfrissend, zo'n blockbuster van een mode-ontwerper. Het zou interessant zijn als Bas Kosters of Marcel Wanders ook eens een film maken. Of Erwin Olaf (de bizarre en wonderschone beginscène is een regelrechte verwijzing...).

Joops paradijs

Museum Voorlinden is dienstbaar en doordacht tegelijk, als een in een maatkostuum geklede afgetrainde chauffeur die je Joop van Caldenborghs wereld laat instappen. Al zijn de architecten Nederlanders, maar er is ook een Italiaan aan te pas gekomen. Bij Joop staat de kunst voorop, en dat heeft hij grandioos voor elkaar gekregen met zijn 'daglichttempel', zoals Bernard Hulsman in het NRC schreef: https://www.nrc.nl/nieuws/2016/08/29/daglichttempel-4042301-a1518587

Perfecte lichtval, mooie ruimtes, uitmuntende kunst. En heel verrassend. Ik heb nog nooit onder een zwembad gelopen zonder nat te worden, naar adem gehapt in een cortenstaal labyrint van Richard Serra, me vergaapt aan XXL senioren onder een parasol. Of de gelijkenissen tussen Jan Sluijters en Esther Tielemans opgemerkt in de voortreffelijke tijdelijke expo 'Full Moon'. Zelfs van de colour fields van Elsworth Kelly hou ik nu veel meer.

De tuin van Piet Oudolf is zelfs in de winter nog mooi. Het enige wat ontbreekt is een exquise restaurant. De villa waar je nu kunt ravitailleren verdient meer dan een bitterballencafé. Maar misschien vond Joop dat overdreven.